124. Wrocław, kościół św. Jana Nepomucena (do 1913 w Kędzierzynie)

Zbudowany w XVI wieku w Kędzierzynie. Miejscowość ta, jak wynika z protokołu wizytacyjnego z 1679 roku, należała do parafii w Starym Koźlu. Protokół z roku 1688 wymienia w „pago Kendzierzin” „…kościół o charakterze kaplicy”, który był „zbudowany przez heretyków, cały drewniany i wygładzony, opuszczony i spustoszony, pozostaje niezamknięty (…) nie ma zakrystii (…) dzwonnica drewniana mała, dołączona do kościoła, zagrożona rujnacją, dach zniszczony, ogrodzenie cmentarza zawala się…”. Kościół posiadał ołtarz z 1662 roku z późnorenesansową ornamentyką. W 1913 roku przeniesiony do Wrocławia (do Parku Szczytnickiego), inicjatorem owego przeniesienia był wrocławski architekt Theo Effenberg, a sfinansował całe przedsięwzięcie właściciel sanatorium przeciwgruźliczego w Görbersdorf (obecnie Sokołowsko), Adolf Weickert.  Jest to jedyny zachowany śląski kościół drewniany posiadający wieżę o podstawie wykonanej w konstrukcji zrębowej.