Wymieniono Boguszowice jako osadę ok. 1505 roku; parafia wzmiankowana w roku 1555; do r.1810 należała do klasztoru cystersów w Rudach Raciborskich; poprzedni kościół wymieniony w protokołach wizytacyjnych z lat 1652, 1679 i 1688; miał wymiary 27 x 16 łokci (=16,96 x 10 rn), miał 5 okien i 2 wejścia. Posiadał wieżę i otoczony był sobotami lub daszkiem ochronnym („ambitus deforis ad parietes ecclesiae circacircum”). Wewnątrz miał stropy płaskie i starą polichromię stropów i ścian, dzięki której uznany został przez wizytatora za bardzo ładny. Był już jednak stary („vetus”) i był w nienajlepszym stanie: protokół z 1688 r. mówi o zbutwiałych fundarnentach (= podwalinach drewnianych) i częściowo uszkodzonym dachu. Obecny kościół, pod który kamień węgielny polożył opat Josef II von Strachwitz-Göppersdorf, zbudowany został w r, 1717 przez cieślę Jakuba Sedlaczka z Gliwic. Ten nowy kościół miał jeszcze przez dłuższy czas starą wieżę, nowa wybudowana została dopiero w 1830 r. Kościół zrębowy, na nowej wysokiej kamiennej podmurówce. Wieża szkieletowa. Kościół zbudowany na planie krzyża greckiego z 3 ramionami (prezbiterium i 2 kaplice) zamkniętymi 3-bocznie; w zakrystii, kruchcie i przyziemiu wieży stropy, w nawie, kaplicach i prezbiteriurn sklepienia kolebkowe; ołtarz główny – rokokowy z 2 obrazami: górnym (XVII w.) przedstawiającym św. Marcina i dolnym (1685) przedstawiającym św. Wawrzyńca, sygnowanym przez “śląskiego Rembrandta” Michaela Willmanna; w południowej kaplicy ołtarz późnorenesansowy (około połowy XVIIw.), w kaplicy północnej dwa ołtarze: jeden rokokowo-klasycystyczny, drugi wczesnobarokowy (1677); ambona barokowo-klasycystyczna (XVIII/XIX w.); obrazy barokowe: św. Augustyn i św. Jan ad Krzyża (połowa XVIII w.) z kościoła cysterskiego w Rudach Raciborskich; 2 obrazy (Jan Ewangelista i nieokreślony święty) z XVIII w. Stacje Męki Pańskiej (XVIIIw.).
