Jako parafialny wzmiankowany 1447; obecny zbudowany 1494 (data potwierdzona przez dwa kolejne protokoły wizytacyjne z 1679 i 1687 r.), jest więc jednym z najstarszych drewnianych kościołów śląskich. W latach 1570—1629 w rękach protestantów; zrębowy, na podmurówce ceglano—kamiennej; bezwieżowy, nigdy wieży nie posiadał – protokół z 1687 r. stwierdza: “nullum habet campanile nisi parvam turriculam supra ecclesiam (“nie ma wieży, jedynie prostą wieżyczkę ponad kościołem”). Ta prosta gotycka wieżyczka zupełnie niepotrzebnie zamieniona została w 1960 r. na baniastą kopułkę. Prezbiterium zamknięte ścianą prostą; nawa prawie kwadratowa; od pd. strony nawy kaplica dobudowana w XVIII w., 3-bocznie zamknięta (odnawiana 1884); w 1905 r. kościół powiększono (w 1679 r. mial wymiary 24 x 12 łokci, tj. 15,07 x 7,54 m); w zachodniej części kościoła murowana przybudówka z 1905r.; pod kościołem krypta grobowa; wnętrza kościoła przekryte stropami płaskimi. W 1679 r. wspomniano polichromię kościoła (być może XV-wieczną). Kościół posiada niskie soboty, od zachodu zaszalowane deskami (wspomniane w protokole z 1687 r.); wewnatrz kościoła ołtarze boczne, późnobarokowe z I połowy XVIIIw.