Kaplica św. Trójcy wzmiankowana w roku 1507. Protokół wizytacyjny z 1679 roku wymienia kościół pod wezwaniem św. Katarzyny bezwieżowy z 2 dzwonami w zakrystii i o wymiarach 17,5 x 12 łokci (11 x 7,5 m). Protokół z roku 1688 podaje więcej innych informacji: „… mała drewniana zakrystia (…) przekrycie u góry z desek (…) jedna galeria drewniana w nawie (…) protestanci grzebani w kościele (…) wieża drewniana stoi osobno (…) wieżyczka nad kościołem…”. Obecny kościół zbudowany w latach 1770-72; zrębowo-słupowy, na nowszej podmurówce; salowy z 3-bocznym zamknięciem od wschodu. Wewnątrz strop płaski z kasetonami. Dachy kryte łupkiem. Ołtarze (główny i 2 boczne) z roku 1770; w głównym obraz św. Trójcy i rzeźby św. św. Mikołaja i Grzegorza, w lewym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem; w prawym rzeźby św. św. Józefa i Urbana. Ambona (ok. połowy XIX wieku); dzwon z roku 1511 z łacińskim napisem: „o rex gloria veni cvm pace. a d m ccccc xi”
Widok od północnego zachodu
Od północnego wschodu
Od południowego wschodu
Nadproże z datą 1770
Widok wnętrza
Ołtarz główny…
…i jego zbliżenie
Widok na chór organowy
…i z przeciwległej strony
Spojrzenie z wysokości chóru organowego
Widok całościowy
Jeden ze starych nagrobków na cmentarzu