Nasz parodniowy fotograficzny “spacer” po centrum Sydney rozpoczynamy od katolickiej Katedry NMP oraz Fontanny Archibalda:
Fontanna Archibalda (Archibald Memorial Fountain) jest tak nazywana od nazwiska swego inicjatora i fundatora. Nazywał się on John Feltham Archibald, ale że był frankofilem, zmienił przeto swoje dwa imiona na Jules François, co w dalszym ciągu zachowywało te same pierwsze litery imion („J.F. Archibald”). Archibald zdecydował, że fontanna musi zostać zaprojektowana przez artystę francuskiego (był nim François Léon Sicard) z uwagi na zamiłowanie Archibalda do kultury francuskiej oraz z uwagi na więzi Australii z Francją podczas I Wojny Światowej. Fontanna została uroczyście odsłonięta 14 marca 1932 roku.
Centralnym motywem fontanny jest postać boga Apollina. Według rzeźbiarza Sicarda „Apollo reprezentuje Sztukę (Piękno i Światło). Apollo trzyma wyciągnięte ramię jako znak opieki, i rozdaje swe dary całej Naturze, gdy jednocześnie trzyma lirę w lewej dłoni. Apollo jest ciepłem ożywiającym, dającym życie całej Naturze. Za dotknięciem jego promieni ludzie budzą się, drzewa i pola zazieleniają się, zwierzęta wychodzą w pola, a ludzie idą do pracy o świcie”.
Toteż za postacią Apolla widzimy półkole, z którego, niczym promienie słońca, tryskają „promienie” wody.
Poza Apollinem wieńczącym całość kompozycji, dzieło posiada trzy grupy rzeźb: Aristeausa, Dianę z łukiem oraz Tezeusza zabijającego Minotaura.
To miejsce, na którym jest teraz Archibald Memorial Fountain, było pustym, nieużytkowanym obszarem. Zaraz obok niego stanąć miał kościół katolicki, dla którego miejsce uzyskali dwaj duchowni: o. Conolly i o. John Therry. Wikipedia nawet cytuje legendę (co prawda nie podaje jej źródła), według której o. Therry miał widzenie wielkiego kościoła „ze złotego kamienia” z dwiema wieżami, górującego nad Sydney. Dzisiejsza katedra NMP to istotnie największy kościół na terenie Australii. Ale początki miała trudne.
Pierwszy kamień węgielny pod ten kościół – a właściwie wówczas jeszcze kaplicę – położono w 1821 roku. W 1835 roku stała się ona kościołem pierwszego katolickiego biskupa Sydney Johna Bede Poldinga. W roku 1851 zaczęto powiększać kościół. Spłonął on jednak w roku 1865.
Natychmiast zbudowano kościół tymczasowy, który spłonął zaledwie 4 lata później (1869). Jednocześnie od 1866 roku budowano już katedrę, która miała zastąpić kościół pierwotny. Biskup Polding powierzył prace projektowe architektowi Williamowi Wardellowi, dając mu całkowicie wolną rękę co do projektu: „jakikolwiek plan, jakikolwiek styl, który jest piękny i wspaniały, w granicach naszych możliwości” – napisał do architekta. Po śmierci Poldinga pieczę nad budową katedry sprawowali jego następcy, w tym kard. Patrick Francis Moran.
Północny segment katedry ukończony został w 1882 roku. Po śmierci Wardella w 1899 roku, kierownictwo nad pracami przejęło dwóch architektów Hennessy Hennesey & Co. Więcej o historii katedry NMP w tym miejscu:
http://www.sydneyarchitecture.com/cbd/cbd2-002.htm
Po tej samej stronie katedry, gdzie stoi powyższa statua Marii MacKillop, stoi także statua papieża Jana Pawła II. Ta jednak ufundowana została przez miejscową wspólnotę włoską:
