Poewangelicki. Zbudowany w 1688 roku z fundacji Melchiora von Studnitz, przy czym wieża prawdopodobnie starsza (XVI wiek), później przebudowana. Około 1939 kościół zbudowany na wzór starego z nowego drewna (nie dotyczy to wieży); ze starego kościoła zachowano fragment polichromii stropu, obecnie umocowany na ścianie nawy (scena Sądu Ostatecznego) w obramowaniu. Kościół zrębowy, na podmurowaniu kamiennym; prezbiterium 3-bocznie zamknięte; wewnątrz strop płaski z kasetonami listwowymi. Ołtarz główny późnobarokowy (I poł. XVIII w.) z rzeźbami aniołków i Chrystusa Zmartwychwstałego oraz grupą Ukrzyżowania, ambona barokowa (ok. poł. XVIII w.); organy (pocz. XVIII w.); 4 zydle ludowe (XVIII w.); obraz Zmartwychwstania barokowo-ludowy (XVIII/XIX w.); epitafium drewniane renesansowe z malowanym portretem wotywnym i Ukrzyżowaniem (XVII w.) odnawiane 1936. Rzeźby: 1) Pieta gotycka (pocz. XV w.), 2) krucyfiks gotycki (XVI w.), 3) anioł chrzcielny barokowy. Uszkodzone fragmenty późnorenesansowych ław kolatorskich (XVII w.); pod stropem 3 kopie rycerskie.