Konsekrowany został w roku 1517 (wg informacji zawartej w protokole wizytacyjnym z 1679 roku); przy okazji wizytacji został pomierzony: 29 x 10 łokci (= 18,2 x 6,3 m); był wówczas poświęcony św.św. Mateuszowi, Janowi Chrzcicieiowi, Walentemu i Barbarze; wymagał naprawy, gdyż był “ruinosa”. Opis z następnego protokołu (1687) jest pełniejszy: “cały drewniany, stary, wilgotny, wewnątrz opiłowany, wymalowany w ścianach, przekrycie z desek, w prezbiterium pomalowany (…) zakrystia mała, drewniana, ciemna (…) dzwonnica drewniana przyłączona do kościoła (…) protestanci grzebani w kościele (…) dach nad kościołem dosyć dobry (…) jest obejście na zewnątrz wokół kościoła…”. Kościół został przebudowany w XVII w.; zrębowy, wieża szkieletowa; nawa prostokątna zbliżona do kwadratu; prezbiterium 3-bocznie zamkniçte; w prezbiterium sklepienie. kolebkowe, w nawie strop płaski. Ołtarz główny barokowy (ok.poł. XVII w.) z rzeźbami Jana Chrzciciela, Michała Archanioła oraz z głową Chrystusa w kartuszu; w ołtarzu ponadto obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz św. Janem Ewangelistą i św. Joachimem, z 2 kartuszami z herbem Chocimirskich i Doliwa (mal. na drewnie ok. 1600); balustrada ołtarza z tralkami (XVIIw.); ołtarz boczny (koniec XVII w.) z obrazem św. Barbary (mal. na drewnie; organy (koniec XVII w.); chrzcielnica (I poł. XIXw.); rzeźba św. Jana Nepomucena; obrazy: Chrystus w Glorii, Chrystus z Krzyżem (oba z XVIII w); Stacje Drogi Krzyżowej (ok.poł. XIX w.); dzwon odlany 1600 przez Jakoba Gőtza we Wrocławiu, fundowany przez Zygmunta Wiplara z Uszyc. W Uszycach była niegdyś również drewniana kaplica “rotunda” pod wezwaniem Trójcy Świętej, ze sklepioną kryptą grobową. Według informacji w protokole z 1687r. powstać miała 18 lat wcześniej, t.j. w 1669 r.