W roku 1353; w roku 1679 protokół wizytacyjny opisuje kościół mierzący 17 x 11. łokci (= 10,7 x 6,9 m) z zakrystią mocno zniszczoną przez deszcze. Wewnątrz kościoła stała kolumna drewniana podpierajca belki konstrukcji. Wewnątrz nie było żadnej ozdoby (“ornamenta intus nulla”). Cały kościół wymagał naprawy. Wieża drewniana była zrujnowana. W ciągu następnych 8 lat (do protokołu z 1687 r.) zmieniło się tyle, że strop w nawie był pomalowany, a wieża nie była już określona mianem zrujnowanej. Nadal jednak był to kościół mały i stary (“parva et antiqua”). Wspomniano także o murowanej krypcie wewnątrz kościoła. Obecny kościół zbudowany został nieco później, w końcu XVII lub w początku XVIII wieku. Jest to kościół zrębowy z wieżą słupową. Nawa prostokątna, prezbiterium 3-bocznie zamknięte; wewnątrz prezbiterium sklepienie kolebkowe, w nawie strop płaski;
ołtarz główny późnobarokowy (1 ćw. XVIII w.) z rzeźbami św.św. .Anny, Józefa, Antoniego, Franciszka, Heleny, Barbary oraz (w zwieńczeniu) Chrystusa; poza tym z obrazami św.Mikołaja i Matki Boskiej Częstochowskiej.
2 ołtarze boczne barokowe (ok.poł.XVII w.); ambona z I poł. XVIII w.; obrazy: XIX-wieczne: św.Trójca, Ecce Homo, św.Roch, Ukrzyżowanie, Matka Boska Częstochowska, św.Walenty(1852); stacje Drogi Krzyżowej (lud., XIX w.); dzwon z roku 1684 (wyk. Siegmund Götz z Wrocławia); płyta nagrobna Hansa von Kűschenbohr (zm.1684), kamienna. Wzmiank.niegdyá dzwon (50cm) z 1521 r. z łacińską inskrypcją.