Pierwszy kościół był tu wzniesiony w roku 1480; od tamtej pory kościół w Wilczy Górnej był zawsze filią kościoła w Pilchowicach (również drewnianego, przeniesionego później, w 1800 roku do Gorzyc i rozebranego w 1839 roku) aż do podziału Górnego Śląska pomiędzy Polskę i Niemcy w 1922 roku. Od tego momentu jest samodzielną parafią. „Poprzednik” obecnego kościoła wymieniony jest w protokołach wizytacyjnych z lat 1679 i 1687. Był również drewniany, zbudowany i poświęcony został w r. 1657, miał wysoką wieżę, a jego wymiary wynosiły 27 x 12 łokci (czyli 16,96 x 7,54 m). Obecny kościół zbudowany w I połowie XVIII w. (nie później jednak niż w 1755 roku) przez Jakuba Sedlaczka z Gliwic. Jest otoczony starymi drzewami. Zrębowy, wieża szkieletowa, prezbiterium 3-bocznie zamknięte. Nawa prostokątna. Wewnątrz sklepienia kolebkowe (w nawie b. spłaszczone).
Ołtarz główny barokowy (3 ćw. XVII w.) z obrazem św. Mikołaja, przeniesionym tutaj pod koniec XVII wieku z Gorzyc. Przed ołtarzem balustrada barokowa z XVIII w., przeniesiona z Pilchowic. Obraz wotywny barokowo-ludowy z roku 1709. Monstrancja rokokowa ufundowana przez proboszcza Ogorka z Pilchowic.
Wilcza Górna – widok od południa
Wilcza Górna – widok od południowego wschodu
Wilcza Górna – gonty i odeskowanie wieży