Zbudowany 1797—1800; zrębowy z wieżą szkieletową; prezbiterium 3-bocznie zamknięte; nawa prostokątna; w 1933 r. usunięto ściany oddzielające nawę od wieży i zastąpiono słupami. Wewnątrz kościoła stropy płaskie. Wieżyczka sygnaturki wykonana w 1820 roku.
Wyposażenie kościoła późnobarokowe, w większości są to zabytki z klasztoru Norbertanów w Nowym Sączu.
Ołtarz główny – z figurami: św. Jakuba (środek), św. Piotra (lewa strona), św. Stanisława Kostki (prawa strona).
Ołtarz lewy boczny – Serca Jezusowego z figurą gipsową;
ołtarz prawy boczny – z obrazami św. Jana Nepomucena (I połowa. XVII w.); ambona późnobarokowa z baldachimem, pod którym znajduje się płaskorzeźba św. Ambrożego z płonącym sercem w ręku; obok ołtarza głównego chrzcielnica kamienna z ok. 1800 roku; na wieży dzwon z roku 1691;