Wymieniony jako kaplica w 1380 i 1416 roku; obecny kościół zbudowany w XVIII wieku (1791). Wg kroniki parafialnej, fundatorem kościoła miała być rodzina Zdrzałków. O ewentualnym poprzednim kościele w Nieboczowach nie ma informacji w protokołach wizytacyjnych z XVII wieku. W kościele miał się znajdować obraz ołtarzowy przedstawiający św. Józefa. Podarować go miał, wraz ze złotą monetą bitą w 1701 roku pewien rzeźnik z Bohumina w Czechach. W 1932 roku kościółek poddano renowacji. W 1971 roku kościół przeniesiono do Kłokocina, gdzie jednak pozostał one jedynie 24 lata, do 1995 roku, kiedy przeniesiono go do Górnośląskiego Parku Etnograficznego, gdzie stoi on obecnie. Kościół zrębowy, nie posiada wieży, a jedynie dwie wieżyczki na dachach prezbiterium i nawy. Prezbiterium 3-bocznie zamknięte, nawa zbliżona do kwadratu, wewnątrz brak pierwotnego wystroju. Kościół otoczony od zewnątrz daszkiem ochronnym. Obecne wyposażenie kościoła nie jest jego wyposażeniem oryginalnym, gdyż to “zaginęło w niewyjaśnionych okolicznościach” (p. pozycja 113 w Bibliografii).
Część obecnego wystroju i wyposażenia nie jest zabytkowa, lecz stanowi kopie lub rekonstrukcje. 
Chorzów (Nieboczowy – Kłokocin) – widok od frontu
Chorzów – widok od strony prezbiterium i zakrystii
Chorzów – dachy i wieżyczki
Chorzów – daszek ochronny od zewnątrz…
… i od spodu
Chorzów – szczegół zrębu ściany tuż nad ziemią…
… i nad daszkiem ochronnym
Chorzów – bramka wejściowa
Kościół od frontu, wraz z bramką
Kościół wraz z ogrodzeniem