75. Czarnowąsy, kościół św. Anny

Poprzedni kościół stojący w tym miejscu wymieniony w protokołach wizytacyjnych w 1687 roku. Był to również kościół drewniany, tak jak i obecny, był bezwieżowy, a jedynie z wieżyczką na dachu, w której był skromny dzwon. Był to – według protokułu – kościół stary („antiqua”). Wkrótce potem, na przełomie 1687/88 roku zbudowano kościół obecny  – cieśla Krzysztof Młeński (Młyński? Mlensky?) staraniem proboszcza Baltazara Gerberta. Kościół gruntownie odnowiony w roku 1772 (z inicjatywy proboszcza Eustachego Hufnagla) oraz w latach 1901 i 1930. Zrębowy, na nowym podmurowaniu, bezwieżowy. Prezbiterium 3-bocznie zamknięte, nawa prostokątna, zbliżona do kwadratu. 2 małe kaplice, również zamknięte 3-bocznie; wewnątrz strop płaski w nawie i prezbiterium, w kaplicach sklepienia kolebkowe. Ołtarz główny późnobarokowy (koniec XVII wieku) z obrazem św. Anny, którego autorstwo przypisywane jest Josefowi Jackischowi z Opola (ok. połowy XIX w.). Ołtarze boczne (w kaplicach) barokowe (koniec XVII wieku). Ambona barokowa (ok. 1700); chrzcielnica (ludowo-renesansowa) prawdopodobnie z XVI wieku. Obrazy barokowe (I połowa XVIII wieku): Chrystus z Uczniami w Emaus; Zmartwychwstanie; Wniebowstąpienie; Zesłanie Ducha Świętego. Obrazy ludowe (XIX wiek): św. Anna Samotrzeć (malowany na blasze); NMP; św. Anna nauczająca Marię; rzeźba św. Anny i Najśw. Marią Panną (ok. 1700).Krucyfiks barokowy (XVII/XVIII w.). Kościół otoczony sobotami otwartymi całkowicie. Wieżyczka sygnaturki z datami 1688 i 1772 z monogramami proboszczów Gerberta i Hufnagla.
Na cmentarzu figura św. Jana Nepomucena, kamienna barokowa, fundowana w roku 1722 przez proboszcza Ludwiga von Quast, odnowiona w roku 1878. Ponadto na cmentarzu kilka starych nagrobków, m.in. Józefy Jaekel, z d. Paul (zm. 1792).

Leave a Reply